Jeanne: Op de fiets

Zondag geprobeerd te fietsen in een zijstraat van m’n huis want m’n fiets stond nog bij m’n oude huis..

Ik weet bijna zeker dat ik kort daarna in een huilbui instorte door dat ik net had gefietst. Ik kreeg hoofdpijn en was een drama. Ben gaan slapen ( als een blok) en is lang geleden dat ik me weer zo slecht voelde.

Als ik nu fiets merk ik mijn reactievermogen is dan heel traag. Alles wat ik zie, gaat te snel en daar lijk ik hoofdpijn van te krijgen. Zoals in het onderzoek naar voren kwam ‘ vertraagde visuele informatie verwerking’ . M’n hoofd raakt compleet overprikkeld en dat vertaald zich in volledige labielheid. Huilen, echt dramatisch huilen, hoofdpijn, moe, moeilijk nadenken, verward, koud ( energie op).

Ik heb niet hard gefietst, niet snel, en toch. I dont know..dat vind ik heel moeilijk te accepteren. In het UMC vonden ze het eerst een apart symptoom maar later gaven ze aan dat het wel voorkomt bij hersenletsel.

Als ik ( ga ik van uit) later, straks, over een paar dagen/ weken/maanden weer kan fietsen ben ik echt heel blij. En weer mobieler!

Ik neem volgende week als ik zin heb en me goed voel nog 1 x de proef op de som, of ik daadwerkelijk van fietsen zo lamlendig wordt. Door er dan weer op te stappen. In ieder geval fiets ik nu ook niet  vanwege trage reactie vermogen in de stad is nogal gevaarlijk! ( heb ik al ondervonden midden op een kruispunt van de burgemeester reigerstraat, waar ik de afstand van de auto die aan kwam rijden  tot mijn oversteken niet goed inschatte..TOETER!!) daarna ontzettende hoofdpijn, echt ontzettende hoofdpijn en huilbuien en tot nu toe de zwaarste uren van de afgelopen maanden.

Maar ik wil het zeker weten, soms denk ik echt dat ik gek ben en mijzelf van alles wijs maak.

Fijne avond iedereen,

Liefs jeanne

Geef een reactie

Ontdek meer van Jeanne Roeland

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder