Ik ben ongeveer een jaar klachtenvrij!

Wat heb ik geleerd als ik terugkijk?

Ik neem je graag mee in mijn herstelproces en ervaringen.

Vermoeidheid 

Waar ik vooral lang en veel last van had was de vermoeidheid. Aan het begin kon ik niet eens m’n haren zelf wassen, of eten maken, omdat ik alleen maar op bed kon liggen, ook vanwege andere klachten. Ik kreeg gelukkig bij revalidatie een module over vermoeidheid en hoe je daar het beste mee om kan gaan.

Ik was gewend om fulltime bezig te zijn. Ik ging van fulltime naar nul, van zwart naar wit. De grijswaarde vond ik het moeilijkst om te vinden. Langzaam aan probeerde ik het op bed liggen weer wat uit te bouwen naar een dagelijks ritme. Ik ben zo vaak teruggevallen en het opbouwen ging zo langzaam. Een ritme opbouwen is lastig als je niet weet waar de grens ligt. Dat vond ik het pittigst!

Grenzen

Hoe ver kan je gaan? Je klachten zijn een goede indicatie. Des te meer hoofdpijn, des te harder je over je grenzen bent gegaan. Vermoeidheid is ook een indicatie van een grens. Vermoeidheid is niet perse een grens waarbij je moet gaan liggen. Soms kan het tegenovergestelde, buiten even wandelen bijvoorbeeld, juist wonderen doen. Het kan handig zijn om daarbij hulp te vragen van een ergotherapeut bijvoorbeeld om je dagritme af te wisselen met cognitieve en fysieke activiteiten.

Grenzen vs vermoeidheid

Wie was er eerst, het kip of het ei? Datzelfde leerde ik met grenzen en vermoeidheid, het was bij mij een vicieuze cirkel:

Als ik moe was, ging ik eerder over mijn grenzen, als ik over mijn grenzen ging werd ik moe. Kom daar maar eens uit.

Mijn oplossing 

Achteraf gezien bleek ik al voor de hersenschudding niet zo goed te zijn in het aangeven van sommige belangrijke grenzen. Ik had altijd tomeloze energie, dus mijn grenzen waren een rekbaar begrip. Ik kon heel makkelijk compenseren met energie. Die compensatie viel weg toen ik een klap tegen mijn hoofd kreeg. Mijn compensatie werkte niet meer. En het frustreerde mij ook enorm. Want nu liep ik tegen grenzen aan die ik niet kon compenseren.

Nu zie ik heel helder dat daar een onderliggend probleem lag. Daardoor stagneerde o.a. mijn herstel van de vermoeidheid.

Herkenbaar?

Dan kan ik je aanraden om hulp te vragen om de vicieuze cirkel te doorbreken. Focus je niet alleen op de klacht van vermoeidheid, maar kijk juist naar je grenzen voor én tijdens de hersenschudding. Wie weet blokkeert dat nu je herstel van vermoeidheid?

Liefs Jeanne