Het is op deze blog vrij stil geweest de afgelopen tijd. Er gaan al sinds mijn herstel in 2016 duizenden gedachten en vragen door mijn hoofd. Normaal deelde ik dat hier toen ik ziek was. Maar toen ik opeens herstelde, veranderde er veel in mijn leven.
Ik had toen zoveel vragen weer. Eigenlijk precies als toen ik deze blog ooit begon, toen ik hoorde dat ik een hersenschudding had. En wat nu? En nu was ik opeens jaren later hersteld. En wat nu? Hoe ga ik dan verder? Hoe ga ik verder met deze website? Hoe combineer ik mijn eigen bedrijf met vrijwilligerswerk? Hoe houd ik de voor mij o zo belangrijke scheiding tussen commercieel en non-profit helder naar anderen toe? Er kwamen langzamerhand nieuwe ambities om te hoek kijken:
1. Boek
Ik wil nog steeds reuze graag mijn verhaal delen sinds ik hersteld ben! Ik wil het niet alleen graag delen voor anderen, maar ook voor mijzelf, want het schrijven werkt heel therapeutisch. En zo hoop ik ooit deze periode mooi af te kunnen sluiten. Hoe krijg ik dit boek ooit af? Een boek schrijven kost ontzettend veel energie merk ik. Ik heb twee jaar lang alleen maar van mij afgeschreven, om orde in mijn hoofd te krijgen van wat er was gebeurd. Inmiddels heb ik wel vijf versies van 300 pagina’s. En een uitgever die meekijkt gelukkig!
2. Werk
En hoe ging ik geld verdienen nu ik hersteld was? Hoe verdeel ik mijn tijd en energie? Want ik was niet meer arbeidsongeschikt ( Jeej!). Wat voor betaald werk wil ik dan doen? Hoe ging ik opbouwen na vier jaar ziek zijn? Moest ik weer bij nul beginnen?
Ik was ooit Recruiter en dat vond ik ook een superleuke baan, maar ik merkte dat ik mijn hart mocht volgen en al deze ervaringen wilde inzetten. Hoe ging ik dat vormgeven? Had ik daar wel de skills voor? Zouden mensen mij wel willen aannemen als ik vier jaar ziek was geweest? Volgens een Recruiter die ik sprak, was dat lastig (en dat was een flinke dreun afwijzing die ik voelde toen ze dat zei).
Welke opleidingen had ik nodig? Geloofden mensen mij wel als ik zei dat ik weer hersteld was? Hoe ging ik mijn ervaringen professioneel inzetten?
Ik heb uiteindelijk mijn eigen bedrijf opgezet en werk nu al een aantal jaar als coach en adviseur voor mensen met licht traumatisch hersenletsel en ‘onbegrepen klachten’ zoals een functionele neurologische stoornis. Ik hoop ooit nog de methode te ontwikkelen en uit te schrijven die ik nu gebruik in mijn coaching. Maar dat is weer een nieuwe ambitie 😉
3. Zwanger worden
En ik wilde ook zwanger worden, maar er bleken al vrij snel vruchtbaarheidsproblemen. Wat wel super tof is, is dat ik inmiddels kan melden dat ik na drie-en-een-half jaar zwanger ben geworden! Hierdoor moest ik ook prioriteiten stellen, want ik ging ziekenhuis in en uit ( niet echt een pretje kan ik je vertellen). Mensen grapten al, ga je nu een nieuwe community opzetten? Ik lachte dan hoofdschuddend ‘Nee’. En gelukkig, die bestaan al;)
4. Emotionele balans houden
Hoe ging ik werken combineren met alle ziekenhuis bezoeken? Hoe ging ik ermee om dat ik van het ene medische traject in het andere medische traject rolde? Het viel me namelijk emotioneel veel zwaarder dan ik dacht. Welke hulp had ik daarbij nodig? Hoe kon ik ervoor zorgen dat ik goed voor mijzelf bleef zorgen? Hoe ging ik om met dit nieuws? En met deze wens om zwanger te worden, terwijl dat misschien niet doorging?
5. Stichting Hersenschudding
O ja, en ik was al bezig met het opzetten van Stichting Hersenschudding toen ik nog ziek was. Ik mocht van het UWV eigenlijk geen stichting opzetten, omdat ik afwisselend in de WW en in de ZW en uiteindelijk nog kort in de AOW zat. Tot mijn verrassing werd ik dus helemaal beter. Het voordeel was dat ik van het UWV af was en Stichting Hersenschudding zonder problemen kon lanceren. De eerste twee jaar betaalde ik de kosten van de Stichting zelfs uit eigen zak. Dus had ik opeens naast (vrijwillig en onbetaald) voorzitter zijn van Stichting Hersenschudding ook wel echt inkomsten nodig, zowel voor mijzelf als voor de stichting.
Gedrevenheid
Kortom, ik ben nog steeds zo gedreven als toen ik deze blog ben gestart in 2013. Alleen deze vijf zaken vroegen al mijn aandacht. Ik moest prioriteiten stellen. Ik kan niet alles meer vrijwillig doen. De Facebook groepen die vanuit deze website gerund werden, groeiden afgelopen jaren ook uit haar voegen! Dat was voor mij ook een les, ik moest hulp vragen. Eerst kende ik iedereen bij naam, na bijna 300 mensen lukte dat niet meer. Ik kon niet meer iedereen persoonlijk beantwoorden helaas. Daarin leerde ik ook keuzes maken.
Nu zijn de groepen na goed overleg onderdeel van Stichting Hersenschudding en heeft de Stichting nog steeds dezelfde hele fijne beheerders die dit vrijwillig doen!
Vandaag focus ik me op het boek schrijven en zwanger zijn. Ik realiseer ik mij dat ik meer mag delen waar ik allemaal mee bezig ben. En ik kijk terug. De afgelopen jaren had ik hier minder tijd en energie voor en zin in. Vooral het niet zwanger worden was een erg pittig en emotioneel traject en mijn emotionele gezondheid had daarbij voorrang. Gelukkig had ik daar inmiddels ervaring mee.
Nieuw jasje
Ik wil verder nadenken over het combineren van zwangerschap en aanstaand moederschap, mijn eigen bedrijf, vrijwilligerswerk voor Stichting Hersenschudding, blogs en ervaringen delen op deze website en hoe ik dat kan combineren of een andere vorm aan kan geven. Want al deze rollen die ik nu hierdoor heb, zijn toe aan een nieuw jasje. Dat is waar ik nu sta. En ik wil vooral genieten van mijn zwangerschap!
Als je toevallig tips hebt, dan hoor ik het graag!
Wordt vervolgd…
Geef een reactie